قرار بود محاوره بعدی درباره مسئله شر باشد. اما راستش خودم آمادگی نداشتم برای همچین مسئله سنگین و حساسی. در عوض تصمیم گرفتم نظرتون رو درباره این جمله –که فکر می‌کنم از فیه ما فیه مولانا باشه- بپرسم: «بر سر هر سفره بنشستم، خدا رزاق بود» اسم این محاوره رو محاوره رمضانی گذاشتم تا سر سفره‌های افطار و سحر به یاد این جمله بیافتید و بعد از دعا برای همه، از جمله خودم، در موردش فکر کنید. یادتون باشه که یک ساعت تفکر به اندازه هفتاد سال عبادت ارزش داره. پس در این ماه مبارک، در کنار همه عبادت‌هایی که دارید از تفکر هم غافل نشید. برای جواب دادن به سوال این محاوره هم استرس نداشته باشید! این محاوره که دیگه سخت نیست! فقط برداشت و تحلیلی که از این جمله دارید رو بگید. همین!
